Algemene informatie bij de Dornmethode

De Dornmethode is een zachte wervel- en gewrichtsbehandeling. Ze kan gebruikt worden bij ziektes, die direct of indirect samenhangen met de wervelkolom. De Dornmethode is vrij van ongewenste bijwerkingen, ongevaarlijk maar zeer werkzaam. Het werkt zonder medicijnen. Omdat er geen medische voorkennis nodig is, is ze voor veel mensen snel en gemakkelijk te leren. Je moet wel gevoelvolle en gezonde handen hebben.. De begaafde leek kan zichzelf en zijn medemensen in veel gevallen goede diensten bewijzen. Een echte zelfhulpmethode.

De Wervelkolom

Midden in ons lichaam hebben we een zeer stabiel, maar beweeglijk geraamte, dat ons lichaam zijn vorm, stabiliteit en beweeglijkheid geeft. Dit geraamte is niet alleen het centrale steunpunt van het lichaam, maar ook het stabiele beschermende omhulsel van het ruggenmerg- dus de centrale zenuwstreng, die onze hersens met alle organen verbindt. De wervelkolom bestaat uit verschillende beweeglijke wervellichamen, die door tussenwervelschijven van elkaar gescheiden en geveerd worden. De flexibiliteit van de wervelkolom en de gewrichten worden door een gecompliceerd spier- en zenuwstelsel rechtop gehouden. De 7 halswervels, 12 borstwervels, 5 lendenwervels, het heiligbeen en het stuitbeen vormen de wervelkolom, waardoor wij ons staande kunnen houden.

De wervelkolom draagt ons hoofd, de schouders en armen. Via het heiligbeen is de wervelkolom met het bekken verbonden dat via het heupgewricht door de benen wordt gesteund.
Ideaal is als ons geraamte symmetrisch, harmonisch en statisch- dynamisch in evenwicht is. Iedereen heeft situaties meegemaakt, die deze orde verstoord hebben, de gewrichten zijn verschoven, verdraaid of gekanteld.  Dit geldt in het bijzonder voor de gewrichtjes tussen de 24 rugwervels en de gewrichten bij het heiligbeen. De gevolgen zijn pijn of bewegingsbeperkingen. Soms is het lichaam zelf in staat dit te corrigeren. Lukt dit niet dan is andere hulp noodzakelijk. De gevolgen van langdurige botverschuivingen zijn talrijk. Brengen we het geraamte weer op orde dan overkomt ons een gevoel van welzijn.

Bekkenscheefstand

De boodschap van de Dornmethode  is eigenlijk heel eenvoudig en kan ook zonder medische voorkennis begrepen worden.
De basis van de Dornmethode is altijd de correctie van het beenlengteverschil.
Bijna iedereen heeft een beenlengteverschil. Wel hebben we even lange benen, alleen daar waar het been langer lijkt, is er meer ruimte in het heupgewricht. Bij uitzondering is het beenlengteverschil het gevolg van een operatie of geboorteproblemen. De benen zijn de steunpilaren van ons bekken. Als deze pilaren ongelijk lang zijn, staat ook het bekken scheef: bekkenscheefstand!!
Dit veelvoorkomende probleem moet verholpen worden, omdat het anders voor veel problemen gaat zorgen. Het leidt vaak tot heiligbeenverschuivingen, [daarop staat de wervelkolom] en veel chronische problemen: scoliose, lage rugklachten, heupklachten, kniepijn, voetproblemen, verzakkingen, darm- en blaasproblemen en nekklachten.

Meestal krijg je dan te horen: je been is te kort, doe maar een verhoging onder je schoen. Echter dit stabiliseert de bekkenscheefstand, die later tot enorme heup en lage rugklachten kan leiden. Het lange been moet korter gemaakt worden. Door de Dornmethode kan iedereen zijn benen op gelijke lengte houden.

Oorzaken en oplossingen voor het beenlengteverschil

De oorzaken van ongelijke benen kunnen zijn: een val, vertillen, een misstap maar vooral gewoon het zitten.
Als je zit, staat de romp in een 90 graden positie ten opzichte van de benen. Dan ontspant de heupmusculatuur zich.
Het heupgewricht bestaat simpel gezegd uit een kop en een kom, met ertussen kraakbeen en daarom heen spieren en pezen. Slaan we nu het ene been over her andere, dan wordt de kop van dat bovenbeen uit de kom van het heupgewricht “getrokken”.
Bij het opstaan glijdt het gewricht niet automatisch terug in de goede positie. De spieren zijn door het staan weer aangespannen en stabiliseren de foute houding. Nog sterker gebeurt dat in de auto, omdat die bij het zitten ook nog trilt. Door deze vibraties trillen de kop en de kom millimeter voor millimeter uit elkaar. Zo kan er een beenlengte verschil van wel 3 centimeter ontstaat. Om dit weg te werken zette we geen verhoging onder het te korte been, maar gaan we het lange been korter maken, en dat werkt.
Dat kan liggend en staand gebeuren. Je steunt op iets met de linkerhand [bv. een tafel], je tilt je rechter been op in een 90 graden positie en het onderbeen bungelt vanaf de knie in 90 graden naar beneden, je zet je rechterhand onder het onderbeen direct onder de bil en trekt met de rechterhand de bil naar boven en duwt het onderbeen naar beneden. Het is even wennen want je maakt 2 tegenstrijdig bewegingen. Op deze simpele manier duw je de kop weer in de kom van het gewricht.

Hetzelfde kan ook liggend gedaan worden (zie oefening hiernaast). Voor het rechterbeen geldt hetzelfde maar dan steun je op het linkerbeen en gebruik je de rechterhand.

De wervels

Als door het opheffen van het beenlengteverschil nu de basis in orde is, gaan we verder met de wervelkolom. Alle wervels worden nu gecontroleerd. Als ze niet in de goede positie staan worden ze voorzichtig weer op hun goede plekje gedrukt. Staan alle wervels op hun meest ideale positie, dan ziet de ruggenwervel er uit als een parelketting. Heb je een afwijkende wervel gevonden, dan worden de spieren met Johannis olie gemasseerd, zodat er ontspanning optreedt. Dan oefent de therapeut bij het uitademen van de patiënt gericht druk uit op de wervel uitsteeksels en voelt met beide duimen de wervelkolom van onder naar boven toe.
De patiënt moet dan voor de borstwervels met beide armen pendelen en voor de lendenwervels met het been pendelen, waardoor er in de musculatuur beweging ontstaat. Zo glijdt de wervel weer in de goede positie.

De behandeling is ook heel goed voor zenuwen en organen. De sturing van de organen gaat vanuit de hersenen via het ruggenmergkanaal naar de plaatsen waar ze uit de wervelkolom naar de betreffende organen lopen. Als de wervels niet goed staan komen deze verbindingen ook onder druk te staan.

Hoe nu verder?

Na de Dorn behandeling moet de patiënt 2 á 3 dagen inspanningen vermijden.
Er kan wat spierpijn optreden op plaatsen waar de wervels gecorrigeerd zijn. Dat betekent dat de nieuwe positie gestabiliseerd wordt.
Veel water en thee drinken helpt hierbij om het ontgiften te bevorderen (opgehoopte giften in de weefsels komen nu los).
Het mooie van de Dorn-methode is dat het zo eenvoudig, begrijpelijk en doeltreffend is.
Geen wonderkuur, maar gewoon met gezond verstand het totale botten- en bewegingsapparaat te lijf!